Zaterdag hebben Adriaan en ik een beperkt afscheidsfeest gehouden voor familie en vrienden. Het was een warm, zwoel maar vooral een hartverblijdend feest.
Er wordt ons nogal eens gevraagd: "Hebben jullie de route helemaal uitgestippeld?"
Adriaan en Marcel hebben érg hard gewerkt om de auto voor te bereiden. Na de herziening van de elektriciteit werd de bagageruimte omgebouwd tot opslagruimte met verschillende ladenblokken met daarop transportbakken. Het ziet er super netjes uit.
Matthias heeft vandaag mijn auto weggebracht nadat ik hem gisteren liet taxeren en de koper en ik een bedrag overeen kwamen. Ik vond het zelf een té emotioneel moment. Een laatste stuk materiële Papy.
Vannacht hebben we voor het eerst in de daktent geslapen!
We hebben beiden opblaasbare matrasjes, een slaapzak en een lakenzak en onze dagdagelijks hoofdkussen. Via het 'dakvenster' kijken we uit op de sterrenhemel. Ik denk de Kleine Beer te onderscheiden.
In het midden van de nacht ritsten we...
De eerste vraag die men mij stelt als ik over mijn wereldreis vertel is: 'En de jongens?' of 'En de kinderen?'
Adriaan en Marcel hebben het interieur van onze reisauto volledig gestript en zijn daarna begonnen aan de heropbouw. Adriaan heeft de bekabeling voor de elektriciteit naar enkele essentiële accessoires zoals de koelkast volledig en vooral zorgvuldig vervangen. Elke kabel heeft een label gekregen.
Ik heb mijn ontslag als coördinator thuisverpleging ingediend. Het is vandaag ingegaan. Alweer een grote stap naar augustus toe. Ik had onbetaald verlof gevraagd maar dat bestaat niet binnen deze organisatie werd me gezegd.
