De kogel is door de kerk.

Enkele weken geleden kwam Adriaan met het idee om westwaarts in plaats van naar het Oosten te reizen. (ALS er al een plan was in onze hoofden was het een vaag plan om de Zijderoute te volgen). 'Als we naar het westen zouden gaan in augustus komen we in de lente en daarna in de zomer terecht' haalde Adriaan aan. Toegegeven ik moest even wennen aan het idee. Ik had het gevoel dat als ik via Montenegro en Albanië naar Turkije, Iran en later Pakistan zou gaan ik meer stilletjes zou verdwijnen, langzaam verder van huis terwijl Zuid Amerika een erg grote stap betekent. Mijn (flexibele) brein had even tijd nodig om aan het nieuwe idee te wennen.

Vorige maandag hebben we de verschillende mogelijkheden onderzocht om met de auto in Zuid-Amerika te landen. 1) RoRo(=Roll-on/roll-off) waarbij de auto quasi onbewaakt op de boot gaat en wij er vliegend achteraan maar niet zeker zijn of we elk deel van de auto gaan terug zien. 2) De auto in een container en wij er achteraan vliegend; in Zuid Amerika niet wetend wanneer we de auto zullen terugzien en wat het lossen en invoeren ons gaat kosten. 3)We rijden de auto op een containerschip en vergezellen hem gedurende een reis van 30 dagen . Ik heb sinds maandag enorm veel reiservaringen gelezen op de verschillende sites. Een Nederlandse Dame (Jouktje) was zo vriendelijk om mijn vragen te beantwoorden en uiteindelijk hebben we gekozen voor een overvaart met containerschip De Grande Buenos Aires ziet er iets groter uit dan een zeiljacht : ))

Aanvankelijk kozen we voor een binnenhut (= kabine in de boot zonder daglicht met een stapelbed en erg klein) tot ik 's nachts wakker werd met claustrofobische gedachten en zo werd het een duurdere buitenhut.

17 augustus zullen we samen met onze Landcruiser in Antwerpen vertrekken om een maand later aan te komen in Montevideo/Uruguay.