We bereikten de Atlantische Oceaan in Bahia Blanca waar Adriaan een nieuw speeltje voor ‘The Beast’ kocht: 2 flexibele zonnepanelen. Zij zullen in de toekomst zorgen dat onze batterijen (als de zon schijnt) opgeladen zullen worden. Ze kunnen tot op 10 meter van de auto verwijderd opgesteld worden.
De uitnodiging op “Estancia Atamisque” op zondag bleek een verhulde verkoop actie: we zagen er ‘beau-monde’ die de aanschaf van een verkaveling, een kunstwerk of een paard overwogen onder het genot van een glas wijn van de Estancia, een voorgerecht en een gegrilld stuk vlees. Voor het eerst zagen we héle grote BMWs en zelfs een Porsche Cayenne.
We hebben de jaarwisseling in “Parque Patagonia” doorgebracht: het mooiste park (voor mij, tot hiertoe) in het hart van Patagonië. De Noord-Amerikaan Douglas Tompkins had zijn hart verloren aan dit stuk Patagonië en heeft samen met zijn echtgenote voor miljoenen dollars een immens gebied gekocht (waaronder een stukje van de Belgische familie DeSmet) om het terug te brengen naar de natuurlijke staat. Alle koeien en schapen en 600 km hekken zijn verwijderd: er leven nu alleen nog wilde dieren. De droom van Douglas was om een natuurreservaat te creëren naar noord-amerikaans model met kampeergelegenheden, wandelpaden en duidelijk aangegeven regels. Parque Patagonia is einde 2018 overgedragen aan Chili.
Na het vulkanen- en merengebied in Chili hebben we een serieuze omweg gemaakt door Argentinië. De BA auto verzekering voor Zuid-Amerika is ingeschreven op het adres van een stel Duitse ex-reizigers, die al 15 jaar in Argentinië wonen met hun gezin. Klaus heeft deze zomer afscheid moeten nemen van zijn beide ouders en het ouderlijk huis in Duitsland leeggeruimd. Hij vroeg Adriaan een deel van het erfgoed mee naar Argentinië te brengen, waardoor onze auto enkele maanden 46 kg aan handgereedschap, machine onderdelen en sproeiers heeft meegezeuld. Klaus en Claudia wonen op een uitgestrekt terrein waarvan een stuk gebruikt wordt als kampplaats voor ‘overlanders’ (meestal Duitstaligen). We verbleven er enkele dagen. Ik vond zelfs een kapper in de nabijgelegen stad maar door mijn beperkte Spaanse kennis zijn mijn lang gespaarde krullen eraf.
De natuur in Bolivië bleef ons overweldigen. We werden er bij tijd en wijlen sprakeloos van. Na Sucre reden we naar de hoogste stad ter wereld: Potosi (op meer dan 4000 meter hoogte). We vierden er mijn 21.000ste levensdag :-). Potosi was ooit, door de ontdekking van zilvererts, een welvarende stad...
We logeerden onze eerste Paraguaanse dagen als enkelingen in het Biological Refuge Tati Yupi nabij Itaipu. Itaipu, een 7,7km lange stuwdam op de grens tussen Paraguay en Brazilië is het duurste project ooit door de mens gebouwd. Immens en indrukwekkend.
De eerste dag volgden we een toeristisch...
We zijn aangekomen bij de Watervallen van de Iguazu, het grootste complex van watervallen in Zuid-Amerika. Het geheel van circa 300 watervallen ligt op de grens tussen de Argentinië en Brazilië. We hebben Iguazu aan de Braziliaanse en Argentijnse kant bezocht. De plaatjes spreken voor zich: het is a...
Ik kijk uit op een idyllisch meertje. Er heerst hier een vredige stilte, enkel het gekwetter van vogels en het ruisen van de palmbomen op de achtergrond is hoorbaar. We brengen onze laatste dagen in Uruguay door in de Thermen San Nicanor op een twintigtal kilometers van de Argentijnse grens.
Uit...
Volgens het reisschema dat we kregen bij het vertrek uit Antwerpen zouden we op 29/09 in Montevideo aankomen.
We bleven door een mankement aan de boot, namelijk een branddeur die niet sloot, langer dan verwacht in Santos. Daar kregen we aanvankelijk toestemming om aan wal te gaan, dan weer niet. O...